Vroeger kregen we de vraag al wat sneller. In tijden waar een septische put ingeburgerd is geraakt, verdwijnt het woord sterfput alsmaar naar de achtergrond. Toch hebben sommige, vaak oudere gebouwen nog een klassieke sterfput. Om heel zeker te zijn dat we het over hetzelfde hebben, een woordje uitleg.
Een sterfput is een bezinkput
De oorsprong van een sterfput zoeken we in de 18de eeuw. Toen was het een put waarin alles werd gekapt. Het residu zonk naar beneden en werd, hopelijk afgebroken. Het water trok de grond in. En men was er van af. Toen men echter merkte dat teveel afvalstoffen in het rivierwater terecht kwam, remde de overheid het gebruik van de sterfput af. Het rivierwater was immers een belangrijke bron om bier te brouwen. En in de 18de eeuw dronk men al eens graag een pintje.
De sterfput in de 21ste eeuw
Het woord sterfput zit sterk ingekapseld in ons woordgebruik. De put tussen het afvalwater en de riolering wordt nu vaak ook zo benoemd. In sommige regio’s noemt men het rioolputje een sterfput. Dat zijn eigenlijk foutieve en verwarrende benamingen.
Wel correct is de sterfput, gekoppeld aan een septische put. Het gezuiverde water komt in een geperforeerde tank terecht, de sterfput. Het residu blijft achter in de put en het gefilterde grondwater sijpelt langzaam in.
Zoals gezegd, nog slechts een handvol particuliere woningen hebben nog een klassieke sterfput. Wegens gevaar, voor mens en milieu, werden de putten vaak gedempt. Dat kan je trouwens vragen aan een firma die grondverzet of grondwerken doen.
Zekerheid
Ben je niet helemaal zeker? Heb je nu een sterfput zoals uit de 18de eeuw? Of is het toch een septische put? Je kan ons altijd vragen om langs te komen. We kunnen helpen om te detecteren of de put een potentieel probleem vormt.